دلتنگی که شاخ و دم ندارد
یکهو می آید می چسبد یقه آدم را ...
.
.
مَ.ن هم به همین سادگی دلتنگ می شوم ...
دلتنگ ِ تو ...
دلتنگ ِ صدایت ...
دلتنگ ِ نگاهت ...
دلتنگ ِ اخم هایت ...
دلتنگ ِ خنده هایت ...
.
.
.
کنار ِ پنجره نشسته ام!
و باز هم تو ...
به خلوت ِ خیال ِ مَ.ن پا می گذاری ...
.
.
دستانت پر از یاس ...
می خواهی مرا بی قرار تر کنی ...
از این بی قرار تر؟
لبخند می زنی ...
لبخندی ناب ...
لبخندی به وسعت ِ تمام ِ دلواپسی هایم ...
دستانت را جلوی چشمانم می گیری ...
تو محو ِ یاس ها ...
مَ.ن محو ِ چشمانت ...
عطر ِ یاس ها در برابر ِ عطر ِ نگاهت نیست می شود ...
بی قرار می شوم
و بی قرار تر ...
چشمانم را که باز می کنم
تو دیگر نیستی . . .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن: می بینی؟ باز هم عطر ِ یاس بی هوا ، پیچید در خیالم . . . !